این استاندارد در 5 بخش می باشد که بر اساس تصویر زیر دسته بندی شده است:
در حال حاضر آب دیالیز حداقل آب با کیفیت مجاز برای دیالیز است، اما آب فوق خالص در اکثر مراکز دیالیز کشور های توسعه یافته استاندارد شده است. آب فوق خالص دارای معیارهای میکروبیولوژیکی دقیق تری نسبت به آب دیالیز با استاندارد معمول است. با داشتن اولترافیلترهای اضافی که بار باکتریایی و غلظت اندوتوکسین کمتری را فراهم می کند، به دست می آید.
چگونه می توان استانداردهای کیفیت آب را به دست آورد و حفظ کرد؟
برای اطمینان از کیفیت بالای آب برای دیالیز، طراحی و ترکیب مناسب سیستم تصفیه آب و همچنین اقدامات بهداشتی و نگهداری کافی بسیار مهم است. تولید و توزیع مداوم آب فوق خالص تنها در صورتی می تواند تضمین شود که این چهار اقدام تکمیلی رعایت شود:
نظارت دوره ای
نظارت یا پایش معمول سطح باکتری ها و اندوتوکسین برای نشان دادن این است که ضدعفونی به درستی کار می کند تا از انطباق مداوم با حداکثر محدودیت ها، همانطور که توسط دستورالعمل های ملی و بین المللی تعریف شده است.
ضد عفونی کردن
این یک اقدام پیشگیرانه است که از لحظه استفاده از سیستم تصفیه آب اعمال می شود، نه به عنوان یک اقدام اصلاحی زمانی که باکتری ها قبلاً به سطح غیرقابل قبولی تکثیر شده اند. رایج ترین روش های ضد عفونی مورد استفاده، ضدعفونی حرارتی یا شیمیایی است.
تعویض فیلترهای نخی کربنی نظارت مناسب بر رزینها، همراه با چرخههای ضدعفونی مناسب، برای اطمینان از نتایج میکروبیولوژیکی بهینه و تولید طولانیمدت آب فوقالعاده الزامی است
بیوفیلم
بیوفیلم لایه ای از میکروارگانیسم های موجود در یک کلنی (یعنی یک لایه لجن) است. ممکن است حاوی باکتری، مخمر، قارچ و جلبک باشد. روی یک سطح بی اثر در تماس با یک محیط آبی که اغلب ضدعفونی نمی شود تشکیل می شود. جریان مناسب آب در مسیرآب تصفیه شده به طور کامل از چسبندگی باکتری ها جلوگیری نمی کند. این موضوع فقط تشکیل بیوفیلم را به حداقل می رساند.اما اکیدا توصیه میشود از رکود آب (بیش از 4 ساعت) در این خطوط جلوگیری شود.
جنس لوله و اتصالات:
جنس لوله ها و اتصالات باید بگونه آگاهانه ای انتخاب شوند تا علاوه بر اینکه واکنش شیمیایی با آب تغذیه و تصفیه شده نداشته باشد ، بتواند متناسب با ماده شیمایی رسوب زدا و ضدعفونی باشد و تحمل حرارت برای انجام ضدعفونی حرارتی را داشته باشد و دچار آسیب تغییر شکل نشود.
بر اساس استاندارد ISO23500:2019 موارد ذیل بر اساس کاربرد و تناسب طبقه بندی شده اند:
جنس لوله و اتصالات | پیچیدگی نصب | خلل و فرج | سدیم هیپو کلرایت | پر استیک اسید | ضدعفونی حرارتی | فرمالدهید | ازن |
---|---|---|---|---|---|---|---|
پلی پروپیلن | کم | متوسط | x | x | x | x | |
پلی ونیل کلراید | متوسط | زیاد | x | x | x | x | |
استنلس استیل | زیاد | زیاد | x | x | x | x | |
پکس | کم | کم | x | x | x | x | x |
حذف فضای مرده(Free Dead Space) :
فضای مرده در هر سیستمی کارامدی ضدعفونی را ازبین می برد و مخزن رشد ، تکثیر و توزیع باکتری ها و سایر میکروارگانیسم ها محسوب می شود.نمونه ای از فضای مرده رایج در سیستم های تصفیه آب همودیالیز و بخش توزیع شامل خطوط لوله کشی RO خصوصا محل های انسعاب بسته و وسل های صنعتی و غیر پزشکی که طراحی آن بگونه ایست که بین فضای ممبران و وسل آب راکد یا جریان ضعیفی دارد و خطوط انتقال آب دیالیز از خط اصلی به دستگاه دیالیز نمونه ای از فضای مرده رایج می باشد. مخازنی که آب فاقد قابلیت گند زدایی در آن ذخیره میشود الزاما باید بصورت روزانه و دوره ای منظم ضدعفونی حرارتی یا شیمیایی داشته باشند در غیر اینصورت بشدت کیفیت میکروبی آب دیالیز تهدد می کند.